Pożyczka leasingowa

Forma finansowania zakupu za pomocą pożyczki leasingowej łączy ze sobą cechy leasingu i zwykłego kredytu.

W takiej opcji leasingowej leasingodawca udziela pożyczki leasingobiorcy na zakup samochodu, a leasingobiorca spłaca tę pożyczkę w regularnych ratach, analogicznie do wzięcia pożyczki.

Jakie są więc główne różnice między ofertą leasingu, a pożyczką leasingową?

Prawo własności od razu przechodzi na klienta:
W przypadku wyboru pożyczki leasingowej, klient uzyskuje pełne prawa własności do przedmiotu umowy od samego początku. W leasingu tradycyjnym przedmiot umowy pozostaje pod własnością leasingodawcy przez cały okres trwania umowy.

Finansowanie:
W sytuacji pożyczki leasingowej, klient regularnie spłaca pożyczone środki wraz z odsetkami w systemie ratalnym – analogicznie do kredytu w banku. W klasycznym leasingu, klient opłaca jedynie comiesięczne opłaty leasingowe za korzystanie z przedmiotu, nie spłacając jednak pożyczonej kwoty.

Podatek VAT:
Pożyczka leasingowa na samochód pozwala klientowi na odliczenie podatku VAT od rat leasingowych. W przypadku standardowego leasingu, to zazwyczaj leasingodawca posiada uprawnienia do odliczenia VAT.

Przeniesienie własności:
Wybierając pożyczkę leasingową, klient uzyskuje pełne prawo własności do samochodu po spłaceniu całej pożyczonej kwoty. W leasingu tradycyjnym, klient może mieć możliwość wykupienia przedmiotu po zakończeniu umowy, jednak ta opcja nie jest gwarantowana.

Czas trwania umowy:
Pożyczka leasingowa pozwala na okres finansowania od 6 do nawet 120 miesięcy, natomiast w przypadku standardowego leasingu – ze względów podatkowych – okres spłaty wynosi co najmniej 2 lata i rzadko przekracza 5 lat.

Każdy produkt finansowy możemy zbudować na podstawie modelu rat sezonowych – jest to elastyczny system spłaty, w którym wysokość raty jest dostosowywana do sezonowych zmian w dochodach lub płynności finansowej przedsiębiorstwa lub osoby fizycznej.

Podstawowym celem tego podejścia jest zoptymalizowanie harmonogramu spłat w taki sposób, aby łatwiej było pokryć zobowiązania w okresach, gdy dochody są większe, na przykład w sezonach wzmożonej sprzedaży. Z kolei w okresach mniejszej sprzedaży lub mniejszych dochodów raty mogą być obniżone, aby odzwierciedlić ograniczone możliwości płatnicze.

Taki model płatności może pomóc w utrzymaniu stabilności finansowej w trakcie zmieniających się warunków sezonowych, umożliwiając lepsze dostosowanie spłat do bieżącej sytuacji finansowej podmiotu.